Het einde van onze hoogte stage is alweer bijna in zicht. Zondag vertrekken we vanuit Granada met de groep naar Sevilla om daar ons trainingsstage te vorderen. Nu we alleen alternatieve trainingen hebben gedaan, wordt het is Sevilla weer tijd om de roeiskills uit de kast te halen.
Gelukkig kunnen we jullie nu mededelen dat we totaal zijn aangepast aan de hoogte. Dat betekent automatisch natuurlijk ook meer en harder trainen. Iets lekkerder en dieper slapen en gelukkig zien we onze normale ergoscores langzaam weer op het klokje verschijnen.
Maar hoe ziet zo’n trainingsweek er voor ons hier op de berg er nou eigenlijk uit?
We beginnen elke dag met een lekkere cappuccino en een croissantje. Daarna om 09:00 trainen, aansluitend uitbewegen of stabilisatie, om 13:00 lunch, daarna een tukkie en rond 17:00 uur nog een sessie om wat trek te krijgen voor het avondeten om 20:00. Per week doen we 3 krachttrainingen, 3 corestability sessies, 3 zwemtrainingen, 3 fietstochten op de weg, 2 wandelingen door de sneeuw (kniehoogte) en 5 cardiotrainingen op de ergometer, wattbike of crosstrainer. Tsja wat heb je anders te doen op zo’n berg ;)!
We hebben iedere training en zelfs ‘s nachts een hartslag band om. Alles wordt gemeten zodat we niet te veel maar ook niet te weinig doen. Onze coach Josy Verdonkschot is nogal van de cijfertjes, dus hierbij een overzichtje met de totalen tot nu toe:
Fietsen 286 km, totale stijging 6300 m, max snelheid 64 km/uur.
Zwemmen 16 km
Wandelen 40 km, max snelheid per slee 33.1 (L. Scheenaard)
Ergometeren 150 km
Het fietsen hier is trouwens wel andere koek dan door de Hollandsche polder, dat is aan de ene kant erg zwaar, maar aan de andere kant levert het wel erg mooie plaatjes op. Je ziet dat we nog bar weinig foto’s op terrasjes in de zon hebben, maar dat gaan we helemaal goed maken in onze volgende blog vanuit het zonnige Sevilla, tot dan!