Terwijl de wedstrijden van het roeiseizoen alweer zijn begonnen is mij gevraagd of ik een stukje wilde schrijven over de belevenissen op weg naar Rio. Op dit moment bevind ik mij met mijn roeiploeg, de Dames Dubbelvier, in het zonnige Sevilla. Een maand geleden zaten we nog heel ergens anders in Spanje. We hebben namelijk eerst drie weken in een speciaal trainingscentrum op een 2300 meter hoge berg gezeten, uitkijkend over Granada. De mensen die vaker op wintersport gaan in Spanje kennen de plek wellicht, genaamd Sierra Nevada.
Nu is de vraag natuurlijk: waarom gaan we drie weken op een berg zitten? Dat zit als volgt. Doordat je zo hoog zit, is er minder zuurstof in de lucht. Je lichaam maakt meer rode bloedlichaampjes aan zodat er weer meer zuurstof door je lichaam gaat. Als je weer terug bent op zeeniveau voel je je fitter en herstel je sneller van je trainingen, waardoor je weer harder kunt trainen.
Dan de tweede vraag: wat hebben we daar allemaal gedaan? Het is belangrijk dat je rustig begint omdat je eerst moet acclimatiseren. Je lichaam moet wennen en je slaapt slechter op hoogte. Hierdoor is de opbouw belangrijk. Op de berg hebben we veel krachttraining gedaan, op de ergometer en wattbike getraind, maar ook hardgelopen op de atletiekbaan en gewandeld over de niet besneeuwde skipistes. Beneden hebben we veel gefietst op de racefiets. Dit waren de zwaarste trainingen. Veel hoogtemeters maken op de fiets en lange tochten maken. Tsja, in Spanje is het niet zo vlak als in Nederland. Het was dus een alternatief kamp waar we drie weken lang niet hebben geroeid, maar aan ons uithoudingsvermogen en kracht hebben gewerkt om een goede basis te leggen voor aankomend seizoen. De eerste week hebben we 22 uur getraind verdeeld over 17 trainingen. De tweede week hebben we 25,5 uur getraind verdeeld over 19 trainingen en de laatste week hebben we 25 uur getraind verdeeld over 19 trainingen. We hebben dus flink wat uren gemaakt en zijn er allemaal heel en fit vandaan gekomen.
Om van deze fitheid gebruik te maken zijn we na een week in Nederland vertrokken naar Sevilla, waar we dus op dit moment vertoeven. We zijn hier twee weken om onze eerste halen sinds het WK in de dubbelvier voor het aankomend seizoen neer te zetten. Het doel van dit kamp staat vooral in het teken van techniek in de dubbelvier, skiffen, krachttrainen en ergometeren.
Het fijne van zo’n trainingskamp is dat je alleen maar met het trainen bezig kan zijn. ’s Ochtends gaan we op de fiets naar de baan. We krijgen dan 45-60 minuten een techniekles in de dubbelvier waar we flink gedrild worden door onze coaches. Daarna stappen we direct op de ergometer of gaan we de krachtzaal in. Vervolgens fietsen we terug naar ons appartement wat vlak aan de baan zit, maar tegelijk ook dicht bij het centrum ligt. Dan lunchen we met z’n vieren en uiteraard volgt er een middagdutje. ’s Middags staat er weer een roeitraining op het programma in de dubbelvier of in de skiff. De coaches varen mee op een volgbootje.
Naast de roeiers zijn er ook ontzettend veel kanoërs die we helaas al een paar keer hebben geraakt, maar natuurlijk ook weer terug in hun kano hebben geholpen. Ook zijn wij een leuke sparringspartner tegengekomen, aangezien Sevilla bekend staat als goede trainingsplek zijn er veel Nederlandse maar ook buitenlandse roeiploegen. We hebben al een paar trainingen tegen de Belgische lichte mannen dubbeltwee gevaren: erg leuk en nuttig. Ook de Poolse mannen acht was aanwezig, maar die waren nog een maatje te groot 😉 We hebben nog een week te gaan voordat we weer terug gaan naar Nederland. In maart staat de Heineken Roeivierkamp op het programma en begin april vertrekken we naar Italië om ons 10 dagen voor de eerste Wereldbekerwedstrijd in Varese (Italië) ter plaatse voor te bereiden.
Vind je het leuk om ons te volgen? We hebben een Facebook pagina ‘ “De Nederlandse Dames Dubbelvier” en je vind ons ook op Twitter via @NEDW4X.