Het is een eeuwenoude wijsheid die zegt dat Njord elk jaar goed presteert op de ARB. Of het komt door het psychologische effect van een ‘selffulfilling prophecy’ of dat roeiers zich gebonden voelen aan de traditie, ook dit weekend was uiterst vruchtbaar voor Njord. Er kwamen drie sprintblikken, drie klassementsblikken, vier klasserende blikken, vier Njordrecords en een baanrecords mee naar Leiden. Daarnaast stegen vele ploegen boven zichzelf uit, helaas zonder daarvoor beloond te worden met een blik.
Ingeborg en Elke brachten de blikkentrein op stoom door met een indrukwekkende voorsprong van tien seconden hun sprint te winnen. Dit bracht hen niet alleen het sprintblik, maar ook een flinke dosis zelfvertrouwen. Dit bleek duidelijk in het development veld. Zoals we van hen gewend zijn dit seizoen, hadden ze een flitsende start, waarmee zij een bootlengte los lagen van het veld. De rest van dit seizoen bleek vaak dat zij snelheid misten, en werden ze ingehaald tussen de 1250 en 1750. Deze zaterdag echter niet! Proteus plaatste aanval op aanval, maar iedere keer wisten de dames in het lichtblauw die te pareren. Hiermee wisten zij hun bootlengte voorsprong vast te houden tot over de finish! Hiermee verdienden zij natuurlijk tien punten én voeren zij een Njordrecord. Deze punten brengen hen nu naar een gedeeld tweede plaats. Dit zegt echter bijzonder weinig, aangezien de top vier binnen vier punten staat en er op de Holland Beker dubbele punten te verdienen zijn. De winnaar van de Holland Beker zal dus ook het klassement winnen. Dat onze dames daar met veel vertrouwen naartoe kunnen trainen, bewezen zij ook afgelopen zondag, waar zij een Skollploeg voor moesten laten gaan, maar hun concurrenten voor het developmentveld versloegen.
Maarten en Reinders stapten vervolgens op de blikkentrein, door onverwachts de LHG tweezonder te winnen. Onverwachts, omdat zij slechts eenmaal in dat nummer getraind hebben de afgelopen tijd. Tijd om hun blik te op te halen was er niet, want zij stapten meteen in hun hoofdnummer, de dubbeltwee. Met hun eerdere sprint duidelijk nog in de benen hadden zij het zwaar tegen een twee van Euros. Hierin kwam hun winnaarsmentaliteit duidelijk naar boven, want zij drukten hun puntje er nog net voor. Zo mochten zij twee blikken én een baanrecord, dat al stond sinds 1993, op hun naam zetten. Op zaterdag brak er een vergelijkbare strijd uit: Maarten en Reinders lagen 1700 meter voor, maar lieten Theta in de laatste meters dichterbij komen. Toen het tot een sprint kwam, moesten zij ditmaal de winst weggeven en genoegen nemen met de tweede plaats. Met louter overwinningen dit seizoen, zou deze race hoe dan ook weggestreept worden. De coaches concludeerden dus “het zou ook zonde zijn om dit te winnen als het niet nodig is”. Met zeven punten voorsprong en een Njordrecord op zondag, zouden zij met vertrouwen richting de finale van het klassement moeten leven.
Middengroep licht ging er met meer blikken vandoor. Niet alleen de vier zonder op wie we bijna kunnen rekenen, maar ditmaal ook een twee zonder. Van Gent en Van Heijningen gingen namelijk op avontuur in dit kleinere nummer dan zij gewend zijn op het moment dat de Bosbaan een waar golfslagbad was geworden. In de eerste duizend meters legden zij hun boot roeiend voor de anderen. Hierna kon er niet meer van roeien gesproken worden, maar eerder van een-poging-doen-niet-om-te-gaan-terwijl-je-voortbeweegt. Ook hierin bleken de twee lichte pikken beter dan de rest, waarna zij hun – bijzonder mooie- ARB blik mochten ophalen.
Zoals gezegd draaiden ook de roeiers van de Veenhoven een goed weekend. Op de sprint kwamen zij nog drie tienden tekort voor de winst. Op de ARB zelf waren zij beter in vorm: zoals al veel wedstrijden het geval is, was vanaf de eerste haal al duidelijk dat zij de ploeg waren met de meeste snelheid. Dit blijkt ook in het klassement, waar zij negen punten voorstaan op hun achtervolgers. Met tot nu toe vijf overwinningen zouden zij dus zomaar de eerste ongeslagen ploeg kunnen zijn in het development klassement. Ook op zondag deden zij goede zaken, want ook het gevorderde veld wisten zij met erg sterk roeien te winnen. Hiermee staan Bergman en Brinkman voor een mooie uitdaging: ze hebben nog één wedstrijd om SA te worden. Immers bevinden zij zich met de NSRF in Henley-upon-Thames in een poging de Visitors’ Cup in de wacht te slepen.
Ook de eerstejaars lichte dames deden goede zaken voor het klassement. Vanaf de eerste starthaal lagen zij voor en er was geen seconde dat hun positie in gevaar leek te komen. Meteen voeren zij een Njordrecord, ze waren immers toch bezig. Hun grote concurrent Aegir behaalde slechts een vierde plaats, waarmee hun voorsprong is uitgelopen tot negen punten. Hoewel zij nog niet verzekerd zijn van de winst, biedt het in ieder geval een riante uitgangspositie voor hun finalewedstrijd op de NSRF. De week daarvoor, op de Holland Beker krijgen zij de kans om voor de eer te varen, dit jaar in de dubbelvier-met.
Onze toppers Nicole en Broenink sloten de blikkenparade af. Zij startten het DE4x en HE4x veld, in de opstelling waarmee zij komend weekend de wereldbeker in Linz zullen starten. Van beide boten is de bemanning gewijzigd. In de dames dubbelvier is Karolien Florijn gewisseld voor Lisa Scheenaard. Broenink zal starten met zijn dubbeltwee partner Dirk Uittenboogaard, Abe Wiersma en Koen Metsemakers. Beide boten zullen vrijdagmiddag hun time trials varen, dus houd de livestream in de gaten!
Tot slot nog een aantal interessante wedstrijden, die helaas geen blik opleverden:
Eerstejaars licht roeide zondag zijn beste en tegelijkertijd meest bloedstollende race van dit seizoen. Waar zij in de voorwedstrijd een flink gat lieten vallen met de top, waren de rollen in de finale omgedraaid. Met sterk en fel roeien ontsnapten zij na 1000 meter van de rest van het veld. Helaas konden onze paarse buren hierbij aanhaken, waarna een pijnlijke maar epische strijd losbarste. Lang lagen beiden boten gelijk, tot Njord een push gaf en een taft voorsprong pakte. Hiermee leek de strijd gestreden, tot Asoknor in de laatste meters toch meer gas wist te geven en met een halve seconde onze ploeg versloeg. Toch kijkt men positief terug op deze race, met zulke felheid “roeien zij op de NSRF iedereen de moeder”.
Ook voor Boonstra overheerst opnieuw het net-niet gevoel. Toevalligerwijs veranderde de Bosbaan tijdens zijn finales in de Westerschelde, wat het roeien niet vergemakkelijkte. De tweezonder met Terpstra ging duizend meter erg voortvarend, tot zij op de golven klapten. Hier verloren zij een paar seconden op de tegenstander, die ze niet meer goed wisten te maken. Zondag moest Boonstra de strijd aangaan met een jongen van Okeanos. Hij staat erom bekend dat hij elke wedstrijd kiest voor de dood of de gladiolen: hij sprint hard weg, waarna Boonstra hem normaal kan inhalen. Precies op dat moment kwam echter de wind opzetten, waardoor de winst hem net ontglipte.
Tot slot de roeiers van de Schellaars, de voorwedstrijd van het klassement was al erg sterk, waarmee zij de nummer twee uit het klassement uit de finale hielden. In de finale ontbrak helaas de aansluiting met de eerste ploegen, waarna zij genoegen moesten nemen met een vijfde plaats. Hiermee komen zij uit op een gedeeld vijfde plaats in het klassement. In het gevorderde veld op zondag kwam de Njordploeg opnieuw sterk voor de dag. 1500 meter lang wisselden zij de koppositie af tussen drie ploegen. Slechts in de laatste meters wisten twee ploegen afstand te nemen.