L.B.
Wat een contrast met een jaar geleden. Toen iedereen onder een paraplu verscholen zijn of haar vereniging naar de eindstreep hielp door schrille geluidskreten die nauwelijks boven het gekletter van de stortregen uitkwamen en de roeiers rillend van de kou en doorweekt tot het bot moedig de woeste kolken van de Amstel trotseerden. Geen groter verschil leek er te zijn met het achterover leunende publiek op het Bordes van de K.A.R&Z.V. “De Hoop” onder het wapperen van die gevreesde lichtblauwe vlag met witte baan. Terwijl de zwoele deephouse deuntjes op de achtergrond ruisde en de eerste biertjes stiekem voor twaalven al in het ochtend zonnetje genuttigd werden, zou men bijna vergeten dat het zomerreces achter ons ligt en dat Colorado Charlie in Scheveningen is.
Die sereniteit was kort van duur door het geweld van ’s-Lands beste verenigingsachten die de time trials verroeiden. Aan de Damesch 8+ was de eer om het Leidsche spits af te bijten. De mengelmoes van WK-gangsters tot tweedejaars roeisters legde de eerste 750 meter af met de elfde tijd. Dit leidde ertoe dat zij in de eerste heat daarop een sterke tegenstander zouden treffen. Het Groningse Gyas bleek dan ook net een maatje te groot te zijn voor de lichtblauwe damesch en hier zou deze Amstelcampagne voor hun stranden. Het was goed om te zien hoe deze relatief jonge ploeg zich goed staande wist te houden in dit druk bezette veld. Gelet op hoeveel aspi’s er langs de kant stonden kunnen we er zeker van zijn dat deze damesch hun voorbeeldfunctie meer dan waar gemaakt hebben.
De mannen opende hun Amstelbeker met een verbluffende vijfde plek op drie luttele seconden van Skoll dat de ranglijst aanvoerde. Het soepelroeiende Njord oogde ontspannen en leek zich weinig zorgen te maken over de Vidraten die hun eerstvolgende directe tegenstander waren. In een gecontroleerde race bleek dat deze ontspanning op zijn plaats was. Onze oude acht kon zich op gaan maken voor de kwartfinales waarin een heuse kraker op het programma stond. Alsof Feyenoord en Ajax elkaar troffen in het bekertoernooi, Alsof Federer en Nadal elkaar moesten trotseren op Wimbledon, zo trof Njord de D.S.R.V. in de kwartfinale. Met Amos Keijser en de bronzen oude vier van afgelopen jaar aan boord beloofde de tegenstand hevig te zijn. In een zinderende race die spannend bleef tot het einde, bleek de ervaring van de scharlaken rode acht toch de doorslag te geven. Een seconde was Njord verwijderd van de halve finale. Desalniettemin was het een race die, alleen al vanuit historisch besef, de boeken in zou kunnen.
Op de zonnige amstel werd gezegevierd door de Amsterdamse studenten. Het was Nereus bij de dames en Skoll bij de mannen. Beide moesten het afleggen tegen de burgerverenigingen in de strijd om de Palm- en Fortunabeker. De tijdscorrectie was ruim in het voordeel van de burgerverenigingen. Het waren onze Koninklijke vrienden van Het Spaarne die zich de snelste verenigingsacht mogen noemen in het mannenroeien. Bij de dames was het de persoonlijke favoriet van Praeses Ballieux: de E.R.V. “Beatrix”.
Met Lichtblauwegroet
Dhr. D.F. (Damien) Kolfoort
h.t. Commissaris voor het Wedstrijdroeien der K.S.R.V. “Njord”