L.B.
In 1978 schoot Rob Rensebrink in de WK finale de bal op de paal. Argentinie met Maradonna won en Nederland droop af. Een schampere zilveren plak was de troost. Slechts tweede van de hele wereld. Elke generatie kent wel zo’n moment: Robben die in Zuid-Afrika op de linkerteen van Cassillas mikt, Kramer die de verkeerde baan inschiet op de Olympiade van Vancouver, Zonderland die de rekstok in Rio mist en verslagen op zijn buik ter aarde stort en Njord dat op 1,5 seconde in Houten de Varsity blikken afstaat aan Rotterdam.
Tweede plaatsen zijn allicht de enige klasseringen die met de tijd mooier worden en motivatie bieden voor de toekomst. De roeisport is echter onvergefelijk en deelt geen tastbare herinneringen uit voor tweede of derde plaatsen. Een harde waarheid die wij na de lustrale Novembervieren afgelopen weekeinde in ons collectieve lichtblauwe geheugen staat gegrift. De Koninklijke S.R.V. trok geen blikken, maar wat stond zij vaak op het non-existente erepodium van de Koninklijke A.R.&Z.V.
Te beginnen met de dameselite dubbelvier. De Njord/Gyas combinatie, (Njord/Njord combinatie voor intimi), Met drie wereldkampioenen en Holland 8+ roeister aan boord waren de verwachtingen hoog gespannen. In een krachtsvertoon van jewelste, een werkelijk genot om naar te kijken voor een ieder die het lichtblauw een warm hart toedraagt, joegen mej. Nicole Beukers, Sofie Souwer, Lisa Bruijnincx en Mieke Wilms over de Amstel. De achtervolging op de Nationale Senioren B equipe werd kracht bijgezet door de strakke lijnen gestuurd door mej. Jip Swildens. Hoewel het ensemble een lust voor het Leidse oog was kwamen de dames op de finish vijf seconden te kort voor de winst. Daarmee werd de toon voor de dag gezet. In het zelfde blok voeren de twee viertjes van Middengroep dames met een top tien notering voor de dames van de Frenken.
Terwijl het ochtend zonnetje van het eerste blok langzaamaan een middagzonnetje leek te worden was het de beurt aan (hoe kan het ook anders) de 4 combinatie boten waar Njord acte de presence in gaf. Allereerst waren het dhr. Katzman en stuur mej. Katie van der Wouden die zich bij jeugdroeiers voegden van Die Leythe, Jason en Hertog. Onder een luid Allez U.S.A. van uw Wedstrijd Commissaris snelde deze combi naar een knappe vierde plaats in dit drukke veld. Het was echter verenigingsgenoot dhr. Boonstra die de achtervolging had ingezet samen met Rijnland, Proteus en Argo. Of het nu kwam door interne motivatie of het meefietsen van mijn voorgangster, er werd behoorlijk doorgeroeid. Dit resulteerde in een voorlopige eerste plaats in het heren gevorderden veld. De pret bleek van korte duur. Gyas wist als enige een nog snellere tijd op de klokken te zetten en zodoende moest Njord wederom genoegen nemen met een tweede plaats
In dat zelfde blok combineerde alle lichte dames met ploegen uit het verre buitenland. In het lichte dames gevorderdenveld voeren mej. Jenny Huizing en Vera Slagter in een combinatie met twee Wageningse dames, en voeren mej. Julie Lemoine Fischer en Rosalie ten Wolde met twee dames uit Leiderdorp. Het was de eerstgenoemde lichtblauw-groene combinatie die de derde fictieve podium plaats veroverde. In exact dezelfde tijd als een scharlaken rode vier dan de Lagaat moesten mej. Huizing en Slagter genoegen nemen met een gedeelde derde plaats.
In het middag blok was het aan de ouderejaars heren vier met stuur. Dhr van der Velden, de Haan, van Hees en Seckel werden tijdens de race op de hielen gezeten door een bondswaardige vier van de A.S.R. Nereus. Waartegen de heren zich met goede halen stevig hebben tegen weten te weren. Het was helaas niet genoeg om mee te doen om de podiumplaatsen maar goed om te zien dat de ouderejaarsgroep zo goed mee kan doen in zo’n sterk veld. Daarna was het aan de middengroep vieren. Wederom was het dhr. Gerritsen die de eer had de snelste vier voor te slaan. In de A.B.M voer hij samen met dhr. Beijnvoort, Ruiken en de Koningh naar een respectabele zevende plaats. De overige viertjes werden 14e en 26e van de 33 deelnemers in dit veld.
Om een dag vol met podiumplaatsen rijkelijk af te sluiten werd er een dubbelslag geslagen door Middengroep Licht. In zijn afscheidswedstrijd voor de Koninklijke “gierde”dhr. B. van der Werff samen met dhr. Harrison, Harry en Meijer naar de tweede plaats achter Triton. De mannen in die andere kakelwitte Filipi maakte dat het donkerblauw aan weerskanten geflankeerd werd door het lichtblauw op het erepodium. Zij wisten zich een weg te banen naar een derde plaats. Coach Gerrits, zuchtte na afloop in de trein naar huis nog maar eens “goh, dat ging beter dan verwacht”. Ik sluit mij daar uiteraard bij aan en kijk uit naar de prestaties die in het seizoen allicht zullen volgen.
Concluderend kijk ik terug op een dag vol met bijna-winst, wat in de roeiwereld betekent: verlies. Maar hoe een tweede, of derde plaats, langzaamaan van een smet op een roeicarrière naar een zilveren of bronzen stip kan veranderen. Kunnen er lessen getrokken uit deze editie van de Novembervieren. Njord is goed opweg naar het seizoen. Zowel in de breedte als in de elitelaag van het vaderlandse roeien. De luttele seconden die het verschil tussen plaats één en twee nu uitmaken zullen als olie op het vuur van de eeuwige honger naar succes van onze roeiers vormen. De koers die we varen richting het seizoen is goed. Het oogsten van de successen is dan slechts een kwestie van tijd. Tijd in de boten, tijd op de ergo en tijd in het krachthonk. Als oudste vereniging hebben we gelukkig meer tijd dan wie dan ook.
Lichtblauwe groet,
D.F. (Damien) Kolfoort
h.t. Commissaris voor het Wedstrijdroeien