Dit jaar vond de duinloop al plaats in december. Omdat intraining verplaatst is naar na de jaarwisseling, is de duinloop weer eens naar voren gehaald. Het waren twee compleet verschillende dagen, mede door de compleet andere weersomstandigheden.
Van te voren was voor menig meerderejaars Njordlid al bekend wie ‘m bij de heren zou gaan winnen, maar voor de dames was dit nog wel wat onduidelijker. Het evenement is zondag begonnen met de proefduinloop. Een kleiner deel dan op de maandag heeft hier de 12 of 10 kilometer afgelegd op een behoorlijk koud en bevroren pad. De vrijwilligers hadden het nog slechter getroffen, en mochten na de briefing om 13:30 uur de tocht naar Katwijk ook op de fiets afleggen. Koud en verkleumd kwamen ze aan bij het verzamelpunt, waarna ze naar de juiste plek werden gefietst. Om 15:00 uur stond iedereen, na wat houtje-touwtjewerk op z’n plek, en konden zowel de dames als de heren van start!
Zondag kwam Mark van de Meene als eerst over de finish, al snel gevolgd door meer. De bus stond gelukkig gelijk klaar, en dat was voor de vele lopers als een warm bad om uit te rusten na de lange tocht. Het duurde nog zeer lang voordat de laatste lopers binnen waren. Het koste een kersverse lichte pik veel moeite om zijn maaltijden van die dag binnen te houden, en heeft hier, samen met een groep andere lopers en de bezemwagen (Koedijk) de langzaamste tijd van de dag neergezet. Reeds in het donker kwamen ze aangelopen, om zo een ellendige 12 kilometer af te sluiten.
De maandag was de loop op alle aspecten van een ander kaliber. De tijden waren harder, de groep was groter, en het weer was compleet omgeslagen. Waar het zondag nog koud was, was het maandag warmer, en was er een gure harde wind die uit het zuidwesten kwam. Dit betekende een harde tegenwind op het strand, en een zacht, ontdooid ruiterpad. Vandaag waren er wat meer onzekerheden: een GPX file die aan de snelste loper was gestuurd bleek verkeerd, en op enkele cruciale punten waren de aanwijzingen niet altijd even duidelijk. Vrij last-minute heeft de Bestuursgang van onze moedervereniging ook meegedaan aan de duinloop, en niet onverdienstelijk! De tijden die iets boven het uur lagen vielen niet zozeer op tussen alle tijden van onze, op papier meer sportieve roeiers.
Qua resultaten was de maandag niet onverdienstelijk! Jan Lankhorst heeft de eerder gekoesterde verwachtingen waargemaakt, en heeft, ondanks een verkeerd gelopen stuk, met 47 minuten en 35 seconden een knappe eerste plek binnengehaald. Ook noemenswaardig is de tijd van dhr. Altorf, die met 51 minuten en 23 seconden ook een groot deel van de jonge generatie eruit heeft gelopen. Bij de dames was het moeilijk: twee dames kwamen tegelijkertijd over de finish. Marit Uilhoorn en Hieke Böhm mochten zelf uitvechten wie van hun er met de beker naar huis gaat (eindstand: de namen worden er allebei opgezet), maar hebben met 50 minuten en 31 seconden ook een uiterst goede prestatie neergezet! Dhr. Staalman heeft daarbij, op 87-jarige leeftijd, op de elektrische fiets mee mogen genieten van de duinloop. Het was een sportieve middag.
De dag werd goed afgesloten, met een diner op de LSVM. De mooie woorden van dhr. Landman galmden nog lang na in de toneelzaal, en na het drinken van het traditionele bekertje tjak door de lichte pikken, en het afsluiten van het diner werd er geleidelijk een lichtblauwe delegatie gevormd in de zaal van Minerva. Een editie als vanouds!